တစ္စြန္းတစ္စၾကားမိတဲ့ သတင္းေတြ ကေတာ့ ယခုတေလာ ငါးရံ႕ေျခာက္လုပ္ ရာမွာ တ႐ုတ္ကလာတဲ့ ယင္မနားေဆးဆို တဲ့ ေဆးေတြသုံးေနပါသတဲ့။ အဲဒီေဆး သုံးထားရင္ ယင္ေကာင္နားလိုက္တာနဲ႔ တုံးခနဲေသပါသတဲ့။ အခ်ိဳ႕ ၉၀ ရာခိုင္ ႏႈန္း ယင္မနားေဆးလို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ ငါးရံ႕ေျခာက္ျပဳလုပ္ရာမွာ ငါးေျခာက္ခြဲ ၿပီး ဆားနဲ႔တစ္ညသိပ္ၿပီးမွ ေနာက္ေန႔ ေန ျပန္လွန္းရတာပါ။ ဒီအခါမွာ ငါးရံ႕ အၫွီနံ႔ေၾကာင့္ ယင္ေတြ အုံတတ္ပါတယ္။
ယင္ေကာင္ေတြရဲ႕ အေလ့အထက အစာစားေနရင္း ဥခ်တတ္တာမို႔ ေနာက္ တစ္ေန႔မွာ ယင္ဥေတြက အေကာင္ေပါက္ ၿပီး ေလာက္ေတြျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ ေလာက္ထိုးထားတဲ့ ငါးေျခာက္ေတြက အသားေတြေဆြးၿပီး အေရာင္အနံ႔အရသာ မေကာင္းေတာ့လို႔ ေရာင္းပန္းမလွဘဲ ပ်က္စီးပါေတာ့တယ္။ သည့္အတြက္ အဲဒီ ယင္မနားေဆးေတြ သုံးၾကတာျဖစ္မယ္ လို႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။
ပိုးသတ္ေဆးေတြကို စပါးခင္းအပါ အဝင္ သီးႏွံစိုက္ခင္းေတြနဲ႔ ေမြးျမဴေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ေပါင္းရွင္းဖို႔၊ ငါး႐ိုင္းရွင္းဖို႔၊ သီးႏွံဖ်က္ပိုးေတြရွင္းဖို႔ သုံးေလ့သုံးထရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီေဆး ေတြမွာ ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္ႏွင့္ သုံးစြဲပုံ ေဆးအၫႊန္းေတြ ပါပါတယ္။ သုံးစြဲၿပီးရင္ အခ်ိန္ဘယ္၍ဘယ္မၽွၾကာမွ သီးႏွံေတြကို ဆြတ္ခူးရမယ္။ စားသုံးရမယ္ စသျဖင့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ပါပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ယင္မနားေဆးေတြ၊ ပိုးသတ္ေဆးေတြကို စားေသာက္ကုန္ လုပ္ငန္းေတြမွာ သုံးစြဲေနတာဟာ တိက် စြာ လိုက္နာမႈရွိၾကရဲ႕လား။ ဥပေဒနဲ႔ ညီၫြတ္ရဲ႕လားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္လိုပါ တယ္။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြဟာ အစားအစာနဲ႔ ေဆးဝါးေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သတိမူတဲ့ အေလ့အထ လြန္စြာနည္းပါးၾကပါတယ္။
ယခုကာလမွာေတာ့ စားသုံးသူမ်ား သမဂၢနဲ႔ အစားအစာ ေဆးဝါးကြပ္ကဲေရး ဦးစီးဌာန (FDA)ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အေတာ္အတန္ သိရွိလာၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ေဈးကြက္ထဲက ေဖာ္မလင္သုံးစြဲတဲ့ မုန္႔ ဟင္းခါးဖတ္ေတြ၊ ပဲေသြးေတြနဲ႔ အႏၲရာယ္ ရွိတဲ့ ဆိုးေဆးေတြ၊ မႈိေတြပါဝင္ေနတဲ့ မုန္႔ပဲသေရစာ၊ င႐ုတ္သီးမႈန္႔၊ နႏြင္းမႈန္႔ ေတြရဲ႕ အမည္စာရင္းကို စားသုံးသူေတြ ဖတ္႐ႈေနရပါၿပီ။
ဒီလို ေဘးအႏၲရာယ္ျဖစ္ေစတဲ့ ဆိုးေဆးေတြ၊ ပိုးသတ္ေဆးေတြ သုံးစြဲ ထားတဲ့ စားသုံးကုန္ေတြကို သိမ္းဆည္း ဖမ္းဆီး အေရးယူ႐ုံနဲ႔တင္ မလုံေလာက္ ပါဘူး။ လစ္ရင္လစ္သလို လုပ္ေလ့လုပ္ထ ရွိတဲ့ ဝိသမေလာဘသားေတြက ဒုံရင္း၊ ထို႔အတြက္ နည္းလမ္းက်ေသာ ေျဖရွင္းမႈ တစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့ ေဖာ္ မလင္သုံးစြဲရန္မလိုဘဲ အထားခံတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးဖတ္ ထုတ္လုပ္ နည္းေတြကို ပညာေပးျဖန္႔ေဝေပးေနတဲ့ FDA ကို ႀကိဳဆိုလိုက္ရပါတယ္။
ေန႔စဥ္ စားဝတ္ေနေရးနဲ႔ လုံးပန္းေနၾကရတဲ့ မိမိတို႔တေတြဟာ အစာအာဟာရ အတြက္ စားနပ္ရိကၡာ ျပည့္စုံလုံေလာက္မႈက႑ (Food Security) အေရးႀကီးသလို အစားအစာေဘးအႏၲရာယ္ ကင္း ရွင္းမႈက႑(Food Safety) ဟာလည္း လြန္စြာ အေရးပါလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔စားသုံးသူေတြဟာ ကိုယ္ဝယ္ယူ စားသုံးမည့္ ကုန္ပစၥည္းေတြဟာ သန္႔ရွင္း ရဲ႕လား၊ အာဟာရျဖစ္ရဲ႕လား၊ ေဘးျဖစ္ ေစႏိုင္သလား အစရွိတဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကို သိရွိထားဖို႔ရာ ေလ့လာ သင့္လွပါတယ္။ ထိုနည္းတူစြာ ကုန္ ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်မႈနဲ႔ အက်ိဳး စီးပြားရွာေဖြသူမ်ားသည္လည္း မိမိတို႔ရဲ႕ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းဟာ ေကာင္းေသာ အသက္ေမြးမႈ သမၼာအာဇီ၀ ျဖစ္ပါရဲ႕လားဟူေသာအခ်က္ကို ေလးေလး နက္နက္ စဥ္းစားသင့္ၾကပါေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။
စံလြင္(ငါးဦးစီး)
အတြဲ (၁၅)၊ အမွတ္ (၃)
