အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ထိေရာက္စြာအက်ိဳးျပဳႏိုင္သည့္ နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးစနစ္

          ကမၻာေပၚတိုင္း လူမ်ိဳးတိုင္း၊ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံတိုင္းက ပညာကို တန္ဖိုးထားၾကသည္။ ပညာ၏စြမ္းပကားျဖင့္ ကမၻာႀကီးကို တိုးတက္ေအာင္ ဖန္တီးခဲ့ၾကသည္။ ေက်ာက္ေခတ္၊ သံေခတ္မ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ယေန႔ နည္းပညာေခတ္အထိ ေ႐ြ႕လ်ားလာခဲ့သည္မွာ ပညာ၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ "ပညာေ႐ႊအိုး လူမခိုး" ဟူ၍ ေရွးလူႀကီးသူမမ်ားက ဆိုခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

          ပညာတြင္ အသိပညာႏွင့္ အတတ္ပညာဟူ၍ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားရွိေပသည္။ လူတိုင္းလူတိုင္းသည္ အသိပညာႏွင့္ အတတ္ပညာကို မၽွတေအာင္ ေလ့လာဆည္းပူးၾကရသည္။ အသိပညာဆိုသည္မွာ မိမိတို႔ဘ၀တြင္ ႀကဳံေတြ႕ရမည့္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္လႊားႏိုင္ရန္ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ သည့္ အရာျဖစ္ၿပီး အတတ္ပညာဆိုသည္မွာ မိမိတို႔ေန႔စဥ္ရွင္သန္လႈပ္ရွားေနရသည့္ဘ၀အတြက္ လိုအပ္သည့္ ေငြေၾကး၊ ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ ထိုက္တန္သည့္ အက်ိဳးခံစားခြင့္မ်ားရရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပးႏိုင္သည့္ အရာျဖစ္ သည္။ အသိပညာႏွင့္ အတတ္ပညာေရခ်ိန္ၫွိႏိုင္မွ ပညာတတ္၊ ပညာရွိဟု ေခၚဆိုႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ယေန႔ေခတ္ တြင္ ေလ့လာသင္ယူဆည္းပူးရသည့္ အတတ္ပညာ၊ အသိပညာမ်ား မ်ားျပားလာသလို ေလ့လာဆည္းပူးႏိုင္သည့္ စနစ္မ်ားလည္း မ်ားျပားလာပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ သည္။

          ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအဝင္ ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕တြင္ တကၠသိုလ္ပညာေရးကိုသာ ဦးစားေပးေလ့လာသင္ယူၾကၿပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာကို ဒုတိယတန္းစားပညာေရးအျဖစ္ မွတ္ယူကာ တန္ဖိုးထားမႈနည္းပါးလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ တကၠသိုလ္ပညာေရးကို ေလ့လာဆည္းပူးခြင့္မရသူ၊ ေလ့လာဆည္းပူးႏိုင္စြမ္းမရွိသူမ်ားသာလၽွင္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေရးကို သင္ယူေလ့ရွိသည္ဟူေသာ မွားယြင္းသည့္ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကလည္း  ျမန္မာ့လူမႈနယ္ပယ္တြင္ အေတာ္အတန္ခိုင္မာလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာရပ္မ်ားကို ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားသာမက မိဘမ်ားပါ တန္ဖိုးထားစိတ္ဝင္စားမႈရွိေစရန္ႏွင့္ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းပညာကို ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားဂုဏ္ယူတတ္လာရန္တို႔သည္ အေရးႀကီးပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သက္ေမြးပညာေရးကို ပထမတန္းစားပညာေရးအျဖစ္ တန္ဖိုးထားလာသည္အထိ ႀကိဳးပမ္းျမႇင့္တင္ေဆာင္႐ြက္ရန္ ဇူလိုင္လ ၁၆ ရက္ေန႔က က်င္းပသည့္ TVET Forum တြင္ မွာၾကားခဲ့သည္။

          နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးဆိုသည္မွာ အေထြေထြပညာေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအျပင္ စီးပြားေရးႏွင့္ ဆိုင္ရာဘ၀မ်ား၏ အခန္းက႑အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔တြင္ ေနရာရရွိေစရန္အတြက္ လက္ေတြ႕ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္မႈ၊ သေဘာထားမ်ား နားလည္ျခင္းႏွင့္ ဗဟုသုတမ်ား၊ နည္းပညာရပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ သိပၸံပညာရပ္ မ်ားအား ေလ့လာျခင္းစသည့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ပါဝင္ျခင္းျဖစ္သည္ ဟု ယူနက္စကိုက အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုထားသည္။ အ႐ိုးရွင္းဆုံးဆိုရလၽွင္မူ နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးဆိုသည္မွာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳႏိုင္သည့္ ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားေပးသည့္ အခန္းက႑ျဖစ္သည္။     

          အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းပညာေရးက႑တြင္ စက္မႈနည္းပညာသာမက လက္မႈပညာရပ္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ စက္မႈပညာရပ္မ်ားတြင္ ဥပမာအေနျဖင့္ အေဆာက္အအုံေဆာက္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္းမ်ား၊ စက္ပစၥည္း မ်ားျပဳျပင္ျခင္း၊ ထိန္းသိမ္းျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားစသည္တို႔ပါဝင္သည္။ ထို႔အျပင္ ကၽြမ္းက်င္မႈအလိုက္ ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္သည့္ ဟိုတယ္လုပ္ငန္းမ်ား၊ ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ား၊ ဧည့္လမ္းၫႊန္လုပ္ငန္းမ်ား၊ သူနာျပဳ၊ သားဖြားႏွင့္ေဆးဝါးကၽြမ္းက်င္၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ စာရင္းကိုင္ပညာ၊ အခ်ဳပ္အလုပ္၊ စားေသာက္ကုန္ထုတ္လုပ္ျခင္းစသည့္ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ငန္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ အတတ္ပညာကၽြမ္းက်င္မႈလုပ္ငန္းမ်ိဳးစုံတို႔ အက်ဳံးဝင္ပါသည္။ ျမန္မာ့႐ိုးရာပန္းဆယ္မ်ိဳးကိုပင္ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းပညာရပ္မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းႏိုင္ေပ သည္။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳႏိုင္သည့္ ပညာရပ္အားလုံးကို ၿခဳံငုံေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။

          ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးကို အစိုးရဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိကအခန္းက႑တို႔မွ လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိၿပီး အစိုးရ ဝန္ႀကီးဌာနအေနႏွင့္ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနအပါအဝင္၊ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးဌာန၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာန၊ ဟိုတယ္ ႏွင့္ ခရီးသြားလာေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ စက္မႈဝန္ႀကီးဌာန၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန က်န္းမာေရးႏွင့္ အားကစားဝန္ႀကီးဌာန၊ အလုပ္သမား လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕အင္အားဝန္ႀကီးဌာနတို႔ ပါဝင္သည္။ အဆိုပါ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားသာမက ပုဂၢလိကအခန္းက႑အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကုန္သည္မ်ားႏွင့္ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း၊ စကၤာပူ-ျမန္မာသက္ေမြးပညာသင္တန္း ေက်ာင္း၊ ဟိုတယ္သင္တန္းေက်ာင္း (ေကာ့မႉး) အစရွိသည္တို႔မွလည္း နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာေရးကို အားေပးလ်က္ရွိၿပီး အျခားပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ားစြာလည္း ရွိပါသည္။

                   ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ နည္းပညာ၊ သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ေလ့က်င့္ေရးက႑ကို ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ လူမႈစီးပြားတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေစေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာ နည္းပညာႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္သူ မ်ားေပၚထြန္းလာေစေရးအတြက္ ဦးတည္ေဆာင္႐ြက္ရန္၊ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီ နည္းပညာ၊ သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးဆိုင္ရာပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းမ်ား ဖန္တီးေပးရန္၊ ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေသာ နည္းပညာမ်ားကို ထိေရာက္ စြာအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ သင္ၾကားေရး၊ သင္ယူေရး၊ သုေတသန၊ နည္းပညာ၊ သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရး ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ား၏ အရည္အေသြးျမင့္မားလာေစေရးေဆာင္႐ြက္ရန္၊ ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ၊ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ား ႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္းႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာ သင္တန္းမ်ားကို ေဒသ၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ တိုးခ်ဲ႕သင္ၾကားေပးရန္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ခ်စ္ျမတ္ ႏိုးသည့္ အသိစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ခံယူခ်က္ျပည့္၀ေသာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားျဖစ္လာေစေရးအတြက္ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပး ရန္၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း ရရရွိေရးကို ဦးတည္ေစသည့္ အရည္အေသြးျပည့္မီေသာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ ေမြးျမဴထုတ္လုပ္ရန္ဟူသည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားျဖင့္ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရွိ နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာဦးစီးဌာနမွ လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိပါသည္။      

          နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းမ်ားသင္ၾကားရျခင္း၏ အဓိကရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာရပ္မ်ားတြင္ ကၽြမ္းက်င္သည့္လုပ္သားမ်ားေမြးထုတ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ ထိုရည္႐ြယ္ ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ သင္ၾကားေရးဌာနမ်ားအေနျဖင့္ အစိုးရဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိကေက်ာင္း မ်ားပါဝင္ပါသည္။       နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းမ်ားသို႔ အေၾကာင္းေၾကာင္း ေၾကာင့္ အဆင့္ျမင့္ ပညာေရးသင္ယူခြင့္မရသူမ်ားႏွင့္ သက္ေမြးပညာကို ေလ့လာလိုသူ၊ ဝါသနာပါသူမ်ား တက္ေရာက္ႏိုင္ပါသည္။ ပညာေရးထက္လက္ေတြ႕လုပ္ငန္းခြင္ကိုစိတ္ဝင္စားသည့္ လူငယ္လူ႐ြယ္မ်ားႏွင့္ အလုပ္ အကိုင္ရွာေဖြေနစဥ္ကာလအတြင္း လက္ေတြ႕ကၽြမ္းက်င္မႈယူလိုသည့္သူမ်ားလည္း တက္ေရာက္သင့္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကၿပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္အတြက္ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးသည့္လူငယ္လူ႐ြယ္မ်ားအေနျဖင့္ တက္ေရာက္သင့္ေပသည္။

          ယေန႔ကာလတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသာမက ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ားတြင္ပင္ တကၠသိုလ္ဘြဲ႕ရမ်ားအေနျဖင့္ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္သည့္ ပညာႏွင့္ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္း၏ လိုအပ္ခ်က္ကိုက္ညီမႈအားနည္းခ်က္မ်ား ရွိသျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ရရွိမႈအခြင့္အလမ္း နည္းပါးလ်က္ရွိသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္သည့္ႏိုင္ငံမ်ားသည္လည္း တိုးတက္သည့္ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္လာၾကသည္ကိုေတြ႕ရေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သက္ဆိုင္ရာဝန္ႀကီးဌာန အလိုက္ နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာေရးအတြက္ သင္တန္းမ်ားကို ကာလတို^ရွည္သတ္မွတ္ၿပီး စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြင့္လွစ္ေပးလ်က္ရွိသည့္အျပင္ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္မ်ားကို ျပဳျပင္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ ထိေရာက္သည့္ ပညာေရးစနစ္ျဖစ္လာေစရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိေပသည္။ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာေရးကို ပထမတန္းစားပညာေရးဟု သတ္မွတ္ လက္ခံလာသည္အထိ နည္းပညာႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာေရးကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာေစရန္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ ပုဂၢလိကႏွင့္ ျပည္သူမ်ားကိုယ္တိုင္ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ သြားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။  

ရွင္းသန္႔ခ်ိဳ

အတြဲ(၁၃)၊ အမွတ္(၁၅)